Jasper is geboren met een aangeboren hartafwijking. Jasper* had een Ventrikel Septum Defect en een pulmonalisatresie (longslagadertak erg smal of zelfs ontbreken van). Het was een variant op de Tetralogie van Fallot.
In een gezond hart zijn beide kamers van elkaar gescheiden. Het bloed komt uit het lichaam terug via de rechterboezem in de rechterkamer zonder zuurstof. De longslagader vervoert het zuurstofarm bloed via de longslagader naar de longen. Hier wordt het bloed voorzien van zuurstof en gaat het via de longader terug naar de linkerboezem. Van hieruit gaat het bloed naar de linkerkamer en via de aorta weer het lichaam in.
Links zoals het bij Jasper* was. De longslagader (PA= pulmonaire arterie) ontbreekt en is een dun strengetje. Verder is er sprake van een gat tussen de beide hartkamers (tussen RV en LV). Hierdoor vermengde het rode (zuurstofrijk) en blauwe (zuurstofarm) tot in het plaatje paarse bloed. Normaal is het bloed voor 100% verzadigd met zuurstof. Dit noemt men 100% saturatie. Jasper* had net voor zijn operatie nog maar een saturatie van 64%. Ter vergelijk : het enige zoogdier op aarde wat met een saturatie van 40% kan leven is een walvis. Het gevolg van een lage saturatie is dat je doodmoe bent. En heel weinig energie hebt.
Bij de eerste operatie is er een shunt geplaatst. Op het plaatje te zien als de Melbourne shunt. Deze zorgt ervoor dat er meer bloed naar de longen gaat waarmee de saturatie hoger kan worden en Jasper* daarmee voorlopig verder zou kunnen groeien tot hij groot en sterk genoeg was om stappen te gaan zetten naar een definitieve oplossing.